Saturday, January 24, 2009
114 陪péi 我wǒ 看kàn 日rì 出chū
陪péi 我wǒ 看kàn 日rì 出chū
------------------------------------------------
陪我看日出 เป็นเพื่อนฉันดูพระอาทิตย์ขึ้น ( 蔡淳佳 )
雨的氣息是回家的小路 กลิ่นอายยามฝนตก คือทางเดิน ที่กลับบ้าน
路上有我追著你的腳步 บนถนนมีฉันไล่ตามรอยเท้าของเธอ
舊相片保存著昨天的溫度 รูปภาพเก่าๆเก็บรักษาไว้อยู่ในความอบอุ่นของวันวาน
你抱著我就像溫暖的大樹 เธออุ้มฉัน ดั่งเช่นต้นไม้ใหญ่ที่อบอุ่น
雨下了走好路 ฝนตกแล้ว เดินดีดีนะ
這句話我記住 ประโยคนี้ฉันจำได้
風再大吹 不走囑咐 ลมพัดแรง ไม่มาย้ำซ้ำเติมอีกแล้ว
雨過了就有路 ฝนตกแล้ว ก็เห็นทาง
像那年看日出 เหมือนปีนั้นที่ดูพระอาทิตย์ขึ้น
你牽著我穿過了霧 เธอจูงมือฉันข้ามผ่านหมอก
叫我看希望就在黑夜的盡處 เรียกฉันดู ความหวังที่อยู่สุดของคืนที่มืดมิด
哭過的眼 看歲月更清楚 ดวงตาที่เคยร้องไห้ มองกาลเวลาได้ชัดเจน
想一個人 閃著淚光是一種幸福 คิดถึงคนหนึ่ง น้ำตาก็หยด ถือเป็นความสุขอย่างหนึ่ง
又回到我離開家的下午 หวนกลับไปในตอนบ่ายที่ฉันออกจากบ้าน
你送著我滿天燕子都在飛舞 เธอส่งฉัน นกนางแอ่นบนท้องฟ้าต่างพากันโบยบิน
雨下了走好路ฝนตกแล้ว เดินดีดีนะ
這句話我記住ประโยคนี้ฉันจำได้
風再大吹不走囑咐 ลมพัด ไม่มาย้ำซ้ำเติมอีกแล้ว
雨過了就有路 ฝนตกแล้ว ก็เห็นทาง
像那年看日出 เหมือนปีนั้นที่ดูพระอาทิตย์ขึ้น
你牽著我穿過了霧 เธอจูงมือฉันข้ามผ่านหมอก
叫我看希望就在黑夜的盡處 เรียกฉันดู ความหวังที่อยู่สุดของคืนที่มืดมิด
雖然一個人 แม้ว่าโดดเดี่ยว
我並不孤獨 ฉันกลับไม่เหงา
在心中你陪我看每一個日出 เพราะ ในใจ มีเธอเป็นเพื่อนฉันดูพระอาทิตย์ขึ้นทุกครั้ง
-------------------------------------------------------
雨yŭ 的de 气qì 息xí
是shì 回huí 家jiā 的de 小xiăo 路lù
บรรยากาศของฝน
เป็นเส้นทางกลับบ้านของฉัน
路lù 上shàng 有yǒu 我wǒ
追zhuī 着zhe 你nǐ 的de 脚jiăo 步bù
บนทางเส้นนี้ยังมีรอยเท้า
ของฉันที่คอยติดตามคุณอยู่
旧jiù 相xiàng 片piàn
保băo 存cún 着zhe 昨zuó 天tiān 的de 温wēn 度dù
รูปภาพเก่าๆ
ยังคงเก็บไว้ถึงอุณหภูมิก่อนๆ
你nǐ 抱bào 着zhe 我wǒ 就jiù 像xiàng
温wēn 暖nuăn 的de 大dà 树shù
คุณโอบกอดฉันดุจต้นไม้ใหญ่ให้ความอบอุ่น
雨yŭ 下xià 了le 走zǒu 好hăo 路lù
这zhè 句jù 话huà 我wǒ 记jì 住zhù
ฝนตกแล้ว กรุณาเดินดีๆ
เป็นคำพูดที่ฉันจำได้แม่น
风fēng 再zài 大dà
吹chuī 不bù 走zǒu 嘱zhŭ 咐fù
ไม่ว่าลมจะพัดแรงเท่าไหร่
ก็ไม่สามารถพัดคำสั่งของคุณไปจากฉันได้
雨yŭ 过guò 了le 就jiù 有yǒu 路lù
ฝนหยุดแล้วก็สามารถมองเห็นเส้นทางได้ชัด
像xiàng 那nà 年nián 看kàn 日rì 出chū
เหมือนปีนั้นที่พวกเราไปดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน
你nǐ 牵qiān 着zhe 我wǒ
穿chuān 过guò 了le 雾wù
ในตอนนั้น คุณจับมือฉันเดินไปผ่านกลุ่มเมฆหมอก
叫jiào 我wǒ 看kàn
แล้วก็เรียกให้ฉันดู
希xī 望wàng 就jiù 在zài 黑hēi 夜yè 的de 尽jìn 处chù
พระอาทิตย์ขึ้น ความหวังก็เสมือนอยู่ตรงหน้าถ้ำกลางความมืด
哭kū 过guò 的de 眼yăn
สายตาที่ผ่านการร้องไห้
看kàn 岁suì 月yuè 更gèng 清qīng 楚chŭ
จะได้มองเห็นชีวิตที่ดีกว่า
想xiăng 一yí 个ge 人rén
闪shăn 着zhe 泪lèi 光guāng是shì 一yì 种zhǒng 幸xìng 福fú
การที่ได้คิดถึงคนๆหนึ่ง ก็เปี่ยมหล้นไปด้วยความสุข
又yòu 回huí 到dào 我wǒ 离lí 开kāi 家jiā 的de 下xià 午wŭ
เวลาที่คิดถึงคุณเหมือนได้ย้อนเวลาไปในบ่ายวันนั้นที่ฉันได้จากที่นั้นมา
你nǐ 送sòng 着zhe 我wǒ
满măn 天tiān 叶yè 子zi都dōu 在zài 飞fēi 舞wŭ
ที่คูณไปส่งฉัน ณ สถานที่ที่เต็มไปด้วยใบไม้ปลิวไสวบนท้องฟ้า
雨yŭ 下xià 了le 走zǒu 好hăo 路lù
这zhè 句jù 话huà 我wǒ 记jì 住zhù
ฝนตกแล้ว กรุณาเดินดีๆ เป็นคำพูดที่ฉันจำได้แม่น
风fēng 再zài 大dà
吹chuī 不bù 走zǒu 嘱zhŭ 咐fù
ไม่ว่าลมจะพัดแรงเท่าไหร่ ก็ไม่สามารถพัดคำสั่งของคุณไปจากฉันได้
雨yŭ 过guò 了le 就jiù 有yǒu 路lù
ฝนหยุดแล้วก็สามารถมองเห็นเส้นทางได้ชัด
像xiàng 那nà 年nián 看kàn 日rì 出chū
เหมือนปีนั้นที่พวกเราไปดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน
你nǐ 牵qiān 着zhe 我wǒ
穿chuān 过guò 了le 雾wù
ในตอนนั้น คุณจับมือฉันเดินไปผ่านกลุ่มเมฆหมอก
叫jiào 我wǒ 看kàn
แล้วก็เรียกให้ฉันดู
希xī 望wàng 就jiù 在zài 黑hēi 夜yè 的de 尽jìn 处chù
พระอาทิตย์ขึ้น ความหวังก็เสมือนอยู่ตรงหน้าถ้ำกลางความมืด
虽suī 然rán 一yí 个ge 人rén
แม้ว่าฉันจะต้องอยู่เพียงลำพัง
我wǒ 并bìng 不bù 孤gū 独dú
แต่ตัวฉันก็ไม่ได้อยู่คนเดียว
在zài 心xīn 中zhōng 你nǐ 陪péi 我wǒ
ทุกห้องหัวใจของฉันเต็มไปด้วยเธอ
看kàn 每měi 一yí 个ge 日rì 出chū
แล้วจะได้มีกำลังใจไปดูพระอาทิตย์ขึ้นทุกวัน
作詞：梁文福 作曲：Begin 編曲：吳佳明
雨的氣息是回家的小路 路上有我追著你的腳步
舊相片保存著昨天的溫度 你抱著我就像溫暖的大樹
雨下了走好路 這句話我記住 風再大吹不走囑咐
雨過了就有路 像那年看日出 你牽著我 穿過了霧
叫我看希望就在黑夜的盡處
哭過的眼看歲月更清楚 想一個人閃著淚光是一種幸福
又回到我離開家的下午 你送著我滿天葉子都在飛舞
雨下了走好路 這句話我記住 風再大吹不走囑咐
雨過了就有路 像那年看日出 你牽著我 穿過了霧
叫我看希望就在黑夜的盡處
雖然一個人 我並不孤獨
在心中你陪我看每一個日出
Please go back to 目mù 录lù สารบัญ
# posted by 泰國少年阿伯 @ 8:56 AM 
